نحوه برخورد با کودک دچار آشفتگی ذهنی

۱. شناخت آشفتگی ذهنی در کودکان

 

آشفتگی ذهنی ممکن است به شکل‌ های مختلفی بروز پیدا کند؛ مانند ناتوانی در متمرکز ماندن روی فعالیت‌های خلاقانه یا ترس از شکست. این احساسات گاهی باعث می‌شود کودک به‌ جای لذت بردن از فرایند، کار خود را ترک کند یا دچار عصبانیت شود.

۲. اهمیت محیط و شیوه برخورد با کودک

 

 محیط و شیوه‌ی برخورد با کودک نقش بسیار مهمی در رشد روانی، عاطفی، اجتماعی و شناختی او دارد. در برخورد با کودکان از لحاظ روش شناسی ، رویکردهای مختلفی مثل شناختی-رفتاری، طبیعت گرایانه، انسان گرایانه و… وجود دارد که باید بر اساس فرهنگ و محیط بومی سازی شوند.

محیط امن و شاد، احترام به شخصیت کودک، تشویق استقلال و رفتارهای مثبت، آموزش همراه با بازی ، ثبات در رفتار و قوانین، الگوی مناسب همه و همه چارچوب‌هایی است که ضمن احترام به فردیت، از آشفتگی ذهنی جلوگیری میکند و یادگیری را تسهیل میسازد .در بهار ایده ما برای انتخاب شیوه ای مناسب ، مطالعه ای به روز بر کل رویکردهای روانشناختی و آموزشی داریم. تسهیلگران ما با مهارت و شیوه های خلاق خود ، به کودک کمک میکنند بر احساسات و چالش های خود غلبه کنند.

۳. راهکارها برای مدیریت احساسات کودک در فعالیت‌های هنری

 

• ایجاد محیط امن و بدون قضاوت

کودکان باید احساس کنند تلاش‌هایشان ارزشمند است، حتی اگر نتیجه مطابق انتظار نباشد.

• تغییر دیدگاه کودک نسبت به اشتباهات

کودکان ممکن است اشتباهات را شکست ببینند. وظیفه ما این است که آن را به فرصتی برای یادگیری تبدیل کنیم.

• توجه به نیازهای جسمی و ذهنی و یکپارچگی حسی

گاهی کودک به استراحت نیاز دارد و کلافگی‌اش ناشی از خستگی است.

• تقسیم کار به قسمت های کوچک ‌تر و در چند مرحله توام با آرامش و لذت

فعالیت‌های طولانی ممکن است کودک را گیج کند.

• تقدیر از تلاش کودک

تشویق به کودک انگیزه می‌دهد که کار را ادامه دهد.

• استفاده از ابزارهای متنوع و جذاب و کمک اموزشی به روز

ابزارهای مختلف می‌توانند حس تازه ‌ای ایجاد کنند و به کودک در مورد فرایند خلق ایده می‌دهد.

• برنامه روزانه

داشتن برنامه ای روزانه و به شکلی منظم، به نظم ذهنی کودک کمک میکند.

۴. نقش معلمان و مربیان در تقویت خلاقیت و تاب‌آوری عاطفی

 

کودکان نیاز به همراهی و حمایت دارند تا یاد بگیرند احساساتشان را مدیریت کنند. در اینجا، نقش «تسهیلگر خلاق» برجسته می‌شود، یعنی مربی یا والدینی که نه‌ تنها دانش لازم را دارند، بلکه می‌توانند با شیوه های خلاق، کودک را به مسیر درست هدایت کنند.

• ایجاد فضاهای هنری منعطف و به‌ روز که کودک بتواند آزادانه احساساتش را بیان کند.
• برگزاری جلسات گروهی برای تشویق کودکان به اشتراک‌ گذاری آثارشان و خروجی های متنوع که در افزایش اعتماد به‌ نفس موثر هستند.